Pikan (pecan) cevizi

Pikan (pecan) cevizi

Pikan (pecan) cevizi
Pikan cevizi, Carya illinoinensis, Amerika kökenli bir bitki türüdür.
Pikan cevizi Juglandales takımının Juglandaceae familyasının içinde Carya cinsine bağlı Carya illinoensis türü olup, sert kabuklu bir meyvedir. Dünyada daha çok Pekan olarak isimlendirilmesine rağmen ülkemizde meyvesi ve tohumu cevize benzediğinden dolayı Pikan cevizi olarak adlandırılmıştır. Cevize (Juglans regia) göre iç randımanının yüksekliği, ılıman iklim bölgelerde daha az masrafla yetişebilmesi, zengin besin içeriğinin olması Pikan cevizini üstün kılan özelliklerdendir.

Pikan cevizinin anavatanı Kuzey Amerika kıtasıdır. ABD’ nin Georgia, Texas, Mississippi, Arkansas, Doğu Oklahoma, Doğu Kansas, Missouri, Alabama, Batı Tennessee, Knentucky, Güney İndiana, Arizona, İllinois eyaletleri önemli yetiştiricilik merkezleridir. Özellikle ABD’ nin güney eyaletleri ile Meksika önemli yetiştiricilik merkezleri ve doğal yayılış alanlarıdır.

Türkiye’de de Güney Ege ve Akdeniz Bölgesi’nin sahile yakın kesimlerinde yetişir. Doymamış yağ asitleri yönünden çok zengindir. Yaklaşık % 20 yağ içerir.

Pikan Dünyada üretimi belirli ve artan bir gelişim süreci içinde bulunmaktadır. Bu artışta özellikle soğuklama ihtiyacı sağlanamayan ve dolayısıyla ceviz yetiştiriciliği yapılamayan sıcak bölgeler için en elverişli ceviz türü olması rol oynamıştır. Nitekim, ceviz ve pikan kuzey Afrika ülkelerinde en çok aranan ve en pahalı kabuklu meyvedir.

Bunu da oku :  Liçi

Pikan cevizi Türkiye’ye ilk olarak 1953 yılında tohum olarak ABD’ den getirilmiş ve tohumdan üretim yapılmıştır. Ancak pikan cevizi ile ilgili asıl çalışmalar 1969 yılında FAO kanalıyla İsrail’den getirilen 14 kültür çeşidi ile başlatılmıştır. Daha sonra Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü (Mülga Turunçgiller Araştırma Enstitüsü) tarafından 1980’ li yıllarda yeni çeşitler getirilmiş ve yaklaşık 30 çeşitle adaptasyon çalışmaları başlamıştır. Yapılan adaptasyon çalışmaları sonucunda 3 çeşit, 1 tohum anacı ve 2 adet tozlayıcı çeşit seçilerek bunlardan 3 çeşit ve 1 tohum anacı tescil ettirilmiştir. 1977 yılında BATEM (mülga Turunçgiller Araştırma Enstitüsü) tarafından, 1983 yılından itibaren de Alanya Meyvecilik Üretme istasyonunda bazı çeşitlerin fidan üretimi yapılarak üreticilere verilmeye başlanmıştır. Halen Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü tarafından tescilli olan Choctaw, Mahan, Wichita çeşitleriyle tozlayıcı çeşit olarak da Western Schley çeşitlerinin fidan yetiştiriciliği yapılmakta ve üreticilere satılmaktadır. Bu çeşitler için yine tescilli tohum anacı olan Burkett çeşidi anaç olarak kullanılmaktadır. Son yıllarda özel sektör fidancıları tarafından da pikan cevizi fidanı üretilmeye başlanmış ve gerek meyvesine ve gerek fidanına olan talep gittikçe artmaktadır.

Pikan yetiştiriciliğini sınırlayan en önemli ekolojik etmen ilkbahar geç donları ile sonbaharın erken donları arasında kalan ve vejetasyon süresi olarak isimlendirilen dönemin uzunluğudur. Güvenceli bir pikan yetiştiriciliği için ise bu sürenin en az 210 gün olması istenir (Tuzcu, 1998).

Bunu da oku :  Pepino

Pikanlarda minimum gelişme köklerde +4,4 oC’de başlamakta ve +40 oC’ye ulaşmasıyla da pratik olarak durmaktadır.

Pikan yetiştiriciliği yapılacak yerlerde gece-gündüz sıcaklık farkının çok fazla olmaması gerekir. Cevizlerin büyüme ve olgunlaşma döneminde en uygun gündüz sıcaklığı ortalama +32 oC, gece sıcaklığı ise +21 oC olmalıdır. Diğer taraftan, Haziran, Temmuz, Ağustos aylarının sıcaklık ortalamasının +27 oC olması istenir. Bahar aylarında (Nisan-Mayıs) ise ortalama sıcaklık +16 oC olmalıdır. Pikan yetiştiriciliği yapılan bir bölgede +10 oC’nin üzerindeki sıcaklık toplamının 5000 saatin altına düşmemesi istenir. Pikan kışın yaprağını döken bir meyve türüdür. Ekonomik anlamda meyve verebilmesi için kısa sayılabilecek soğuk etkisine gereksinimi vardır. Soğuklama süresi çeşitlere göre değişmekle birlikte genel olarak bu değer +7,2 oC’nin altında hesaplanan 400-750 saat arasındadır.

En iyi köklenme 21 oC’de olmakta ve 27 oC’de kök gelişimi artmaktadır. 38 oC’nin üzerinde de giderek azalma gösterir. Çimlenme sıcaklığında en iyi 23-29 oC’ler arasındadır (Tuzcu, 1998).

En soğuk üç ayın (Aralık-Ocak-Şubat) ortalamasının 10 oC olması gereklidir. Kültür çeşitleri -6 oC’den soğuk yerlerde yetiştirilmemelidir (Tuzcu, 1998).

Bunu da oku :  Duku

Pikan ağacının odunu gevrek bir yapıya sahip olduğu için çok kuvvetli rüzgar olan bahçelerde mutlaka rüzgarlardan korunmalıdır. Pikan cevizi bütün bu sıcaklık istekleri nedeniyle Anadolu cevizinin yetiştirilemediği bölgelere alternatif olması nedeniyle de önemli bir meyve türüdür (Faraçlar, 1984).

Pikan 7-10 m derinliğe kadar inebilen güçlü bir kök sistemi oluşturabilir. Bu nedenle, toprak derinliğinin az olduğu yerlerde yetiştirilmemeli ve yetiştiriciliği yapılan yerlerde etkili kök derinliği genelde 80-100 cm’de olduğu için toprağın en az 2 m’ye kadar olması ve geçirimsiz katman içermemesi istenir. Toprak pH’sı 6.5-7 arasında olmalıdır.

Toprakta özellikle alkalilik ve tuzluluk sorunu bulunmamalıdır. Toprağın drenajı iyi, organik madde içeriği ve su tutma kapasitesi yüksek olmalıdır. Ancak, fakir, hafif ağır ve diğer meyve türleri için elverişli olmayan toprakların en iyi değerlendirilebileceği bir türdür (Tuzcu, 1998).

Pikan (pecan) Cevizi bitkisi resimleri ve Pikan (pecan) Cevizi meyvesi resimleri için tıklayınız

Bu konuyu oyla
[Total: 1 Average: 5]
(Visited 254 times, 1 visits today)

Related posts

Leave a Comment